دکتر شهرام دبیری:شرط اولین بودن عمل است نه شـعار

 با توجه به اینکه ۹ اردیبهشت در پیش است به عنوان حسن شروع اگرمطلبی در ارتباط با شورا مدنظر تان هست بفرمایید.
_ در قانون اساسی اصول مختلفی وجود دارد که در آن به جایگاه و اهمیت شورا اشاره شده؛ به این صورت که لازم است اداره شهرها و روستاها از طریق شوراها انجام شود. حتی یکی از اصول، اشاره به این موضوع دارد که استانداران و فرمانداران و مامورین دولت در حدود و وظایف شوراها موظف به اجرای مصوبات شورا هستند. همین موضوع به جایگاه رفیع شورا اشاره دارد. طبق قانون، ۳۴ وظیفه به شورا واگذار شده است و مقرر گردیده ۲۲ وظیفه دیگر نیز واگذار گردد تا مدیریت واحد شهری شکل گیرد، متاسفانه باوجود قول صریح ریاست جمهوری این امر تاکنون به دلیل مقاومت هایی که در وزاتخانه ها وجود دارد محقق نشده است. ظاهرا طرحی هم به مجلس ارائه شده که طبق آن ۱۴ وظیفه دیگر به شوراها واگذار گردد تا مدیریت واحد شهری شکل گیرد. همانطور که در سایر کشورها هم مرسوم است وقتی مدیریت شهری به عهده شورا و شهرداری است باید اختیارات لازم نیز به این دو نهاد تفویض گردد تا هماهنگ تر عمل کنند در کشور ما هم باید شرکت های آب، گاز، برق، آموزش و پرورش و راهنمایی و رانندگی و… در اختیار شورا باشند چراکه این روند باعث ایجاد تعامل بیشتر و بازده بالاتر خواهد بود. ما امیدورایم که اختیارات بیشتری به شوراها داده شود تا بیش از گذشته بواسطه این اختیارات شاهد توسعه شهرها باشیم.
ارزیابی شما از روند شوراها چیست؟
_ به جرات می توان گفت شوراها تقریبا از گذشته تا امروز روند رو به رشدی داشته اند، همانطور که مطلع هستید یکی از عوامل تاخیر در اجرای قانون تشکیل شوراها وقوع جنگ تحمیلی بود؛ اما در سالهای گذشته شوراها به تدریج مسیر تکامل خود را طی نموده و کاملا در جامعه نهادینه شده اند. هرچند اوایل یکسری اختلافاتی وجود داشت که این اختلافات حتی منجر به انحلال بعضی از آنها شد، گاهی حتی در بدنه شورا دسته بندی هایی هم به وقوع می پیوست. به هرحال خوشبختانه در سالهای اخیر رفته رفته هم شورای شهر تبریز و هم سایر شهرها در جهت تعامل حرکت کرده و به جایگاه واقعی و منتظر خود نزدیک شده اند. از آن جمله می توان به تعامل بین اعضای شورا همچنین با شهرداری و مسئولین و استان اشاره کرد.
ثمره این نوع از تعامل را درکجا می توان دید؟
_ ببینید تبریز اخیرا به عنوان توسعه یافته ترین و زیباترین شهر ایران از سوی سازمان ملل لقب گرفته است و تلاش ما این است که حتی در سطح خاورمیانه و کل جهان هم جزو بهترین ها باشیم. ثمره ای بالاتر از این؟ البته مسائل و مشکلاتی هم در این مسیر ممکن است پیش بیاید که سعی می کنیم آن را با صبر و بردباری حل کنیم.
گفتید سعی می کنید مشکلات این مسیر را حل کنید ممکن است در این زمینه بیشتر توضیح دهید؟
_ به عنوان مثال ما تلاش کرده ایم با اصلاح ساختار شهرداری و کاهش بروکراسی اداری زمینه تشویق سرمایه گذاران بخش خصوصی را فراهم کنیم تا از این طریق گامهای موثری در جهت رونق اقتصادی و کارآفرینی برداشته شود. حاصل این تلاشها موجب شده است تبریز عنوان برترین شهر در زمینه جذب سرمایه گذاری بخش خصوصی را بگیرد. مسلما مراحل اداری گاهی اوقات دست و پاگیر و مانع پیشرفت هستند.
بزرگترین مزیت شورای سوم از دید شما چیست؟
_ ما سعی کردیم بیشتر با برنامه پیش برویم به عنوان مثال ۸۰ درصد پروژه هایی که در چشم انداز ۵ ساله تعریف شده بود محقق شد. همگان معتقد هستند در سالهای اخیر واقعا چهره تبریز متحول شده است با وجود این ما تلاشهای صورت گرفته برای شهر اولین ها را کافی نمی دانیم چراکه شرط اولین بودن عمل است نه شعار، از این گذشته ما معتقدیم باتوجه به پتانسیل های موجود، تبریز نه تنها در ایران بلکه در کل جهان می تواند اولین باشد.
اینکه تعداد منتخبین شورا قرار است به ۲۱ نفر افزایش یابد از نظر شما به نفع شهر و شهروندان است؟
_ باتوجه به اینکه اعضای شورا نظیر سایر کشورها منتخب و برگزیده احزاب نیست پس حتی ائتلاف هایی هم که صورت می گیرد نمی تواند واقعی باشد و اهداف مشخصی را دنبال کند. از این جهت که نمایندگان اقشار و صنوف مختلف امکان حضور و مشورت می یابند خوب است، اما از آن جهت که هرعضو مستقلا صاحب آرا و افکار ویژه ای است و تجمیع آرا و هماهنگ سازی اعضا در موضوعات گوناگون کار دشواری است، می تواند تصمیم گیری ها را با مشکل روبرو سازد و این ایراد به افزایش تعداد اعضا وارد است. از دیگر سو این موضوع می تواند معضل دسته بندی ها را درشورا قوت بخشیده و باعث ایجاد اختلال در امور شود.
بزرگترین معضل و مسئله شورای چهارم می تواند بافت فرسوده و نیم میلیون نفر ساکن در آن باشد؟
_ متاسفانه تبریز پیشتر از این برنامه ریزی معینی برای این تعداد جمعیت و خودرو نداشت و قرار نبود دومیلیون نفر ساکن تبریز باشند؛ همین موضوع از گذشته تاکنون باعث رشد حاشیه نشینی و همچنین ساخت و سازهای ناهمگون و شکل گیری محلات تنگ و باریک شده است.
 برای اصلاح بافت فرسوده و آبادانی این محلات باید هزینه های زیادی صرف شود و ما خودمان توان این را نداریم که با سرمایه گذاری و صرف بودجه اندک این کار را به نحو احسن به انجام برسانیم، اما می توانیم مردم را تشویق به ساخت و ساز کنیم به عنوان مثال از ساکنین بافت فرسوده هزینه ای جهت دریافت پروانه نگیریم، ما حتی در مورد تراکم های اضافی هم مصوباتی داشتیم که اگر شهروندان مایل به ساختمان سازی جمعی باشند یا بخواهند بلوک خاصی را بسازند برای طبقات اضافی درصد بالای تخفیف (۶۰الی۹۰درصد )را در نظر گرفته ایم.
 یا برای منازل مسکونی که مالکیت آن به شکل قولنامه ای است ما مصوبه ای داریم که طبق آن شهروندان می توانند با مراجعه به شهرداری پرونده ساخت و ساز بگیرند یا جهت مقاوم سازی اقدام کنند. از نتایج مصوبه مذکور عقب کشی ساختمان ها و استاندارسازی معابر است اما این تعداد از شهروندان باید به شهرداری تعهد دهند که کسب پروانه به منزله احراز مالکیت نیست.
همانطور که مستحضرید در بخشی از مناطق تبریز از قبیل سیلاب قوشخانه، ملازینال و…شیب منطقه و ساخت و سازها به شکلی است که حتی نوسازی منازل در این مناطق هم ممکن است خطرناک و مشکل آفرین باشد دراین زمینه چه راه حلی دارید؟
_ باوجود اینکه مصوبه مذکور شامل تمامی مناطق می شود اما در کل مخصوص مناطقی است که زیرساخت های آن جوابگوی این نوع ساخت و سازها است. در مورد مناطقی که نام بردید هم می توان ساخت و سازهایی در مجاورت همان منطقه انجام داد و ساکنین را به آن مناطق یا به مناطق جدیدی که می توان در آن ساخت و ساز اصولی انجام داد و ظرفیت پذیرش این جمعیت را از هر لحاظ دارا باشد منتقل نمود.