اوْلماز، اوْلماز، اوْلماز!/ شعر طنزحمید آرش آزاد

مین دوکتوران الده اوْلا، میلیون‌جا لیسانسین
بیر اسکناسین قویروغوجا معتبر اوْلماز
 
آتسان قیراغا فلسفه‌نی، تاریخی، علمی
عؤمرون بوْیو کلّه‌ن‌ده قالیب، دردسر اوْلماز
 
استخدام اوْلور پوللویا، مین‌لرله سوادلی
علم اهلینه، هئچ پوللو جهان‌دا نؤکر اوْلماز
 
دلّال‌لیغی اؤیره‌نمه‌دی هرکیم، ایشی یاش‌دیر
سرو اوْلسا، صنوبرده، الینده ثمر اوْلماز
 
بؤرکون گؤتور انسان‌لارین، هم باشلارا بؤرک قوْی
اوْندا گلیرین آز، معاشین مختصر اوْلماز
 
دوزلوک نه‌دیر، اوْغلان؟ نه صداقت؟ نه عدالت؟
اوْنلارکی گلیب انسان اوچون سیم و زر اوْلماز
 
شعری، ادبی آت چؤله، فرهنگه قلم چک
چوْخ بوْش بئیین اوْلما، بئله زادلار  هُنر اوْلماز
 
دستمال اله آل، یاغ‌دا گؤتور، بیغ‌لاری یاغلا
اوْندا تالاسان دونیانی‌دا، هئچ خطر اوْلماز
 
خوْش داورانیشین اوْلسا، بگه‌نسه مقام اهلی
آرتار مقامین، هم اوره‌گینده کده‌ر اوْلماز
 
دوکتورده، مهندس‌ده اوْلارسان پولون اوْلسا
قوْرخما، باس- ها  باس دونیادیر، هئچ‌ کیم خبر اولماز
 
آنجاق بئله ایش‌لر توتاجاق سان‌کی جهان‌دا
عالم دئسین: «اوْغلان! بئله سورتوک بشر اوْلماز»!
 
«آرش»‌ده دوروب، تنقید ائدیرسه، اوْنو سایما
بیر آزجا گؤنون اوْلسا قالین، کارگر اوْلماز