چه کسی میگوید سطح فوتبال بازیکنان بومی کمتر از غیر بومی هاست

 دکتر حسین نیکخواه در مورد وضع دهه های گذشته فوتبال تبریز می گوید: آن موقع صمیمیت، صفا و سادگی در فوتبال تبریز موج می زد و حال و هوای دیگری در فوتبال تبریز حاکم می بود.

وی با اشاره به وجود استعدادها و بازیکنان بزرگ در دهه چهل و پنجاه تبریز و بازی آنها می گوید: آن موقع در یک روز دو بازی انجام می دادیم اما متاسفانه الان نگاه می کنیم در آذربایجان آقایان در سطح اول فوتبال ما و یا بازیکنان لیگ برتری شاغل در فوتبال استان ۲۵ دقیق می دود و بعد بدن خالی می شود.

وی با انتقاد از عقد قراردادهای نجومی بازیکنان بنجل با تیم هایی که از پول شهروندان تبریز ارتزاق می کنند می گوید: عده ای از این بازیکنان علی رغم دریافت رقم های نجومی بازیکنان درجه یکی نیستند. الان ماشالله ۵۰۰ میلیون تا یک میلیارد بلکه بالاتر قرارداد می بندند اما دو نفر که بتوانند درست تکل کنند وجود ندارد من که تکل کننده در تیم ها نمی بینیم.

وی در مورد دلایل افول فوتبال تبریز می گوید: مگر قاسم کرار که بود؟ ما فرید رضایی داشتیم که از جاسم کرار خیلی سرتر بود اما دلالها و واسطه ها از یک سو و مدیران نادان و نالایق باشگاهها از سوی دیگر فوتبال تبریز را نابود کردند.

وی از بین رفتن میدان های متعدد فوتبال را از دیگر دلایل افول فوتبال تبریز می داند و می گوید: میدان های محلات وقتی از بین رفت شاهد کاهش و نزول بازیکنان تبریز بودیم

دکتر نیکفر با اشاره به اینکه میدان های عباسی ،  بهار، بابک فرودگاه، دیهیم، پروازو دهها میدان دیگر محل ظهور بازیکان بود گفت: این میدان ها که از بین رفت مدیران نالایق رو آوردند به آوردن بازیکنان درجه سه از تهران و یا سایر شهرها و این آغاز سقوط فوتبال تبریز بود.

وی یکی دیگر از دلایل افول فوتبال را کم توجهی مدارس به ورزش و تیم های فوتبال مدارس می داند و می گوید: مدارس تبریز آن زمان تیم هایی داشتند که از نظر بازیکن تیم ها را تغذیه می کردندالان برای بازی کردن بازیکنان و جوانان تبریز میدان به حد کافی وجود ندارد

نیکفر افزود: از سوی دیگر وقتی جوانی می بیند یک فرد خارج از استانی با داشتن توانایی ضعیف و در نتیجه لابی دلالها با مدیران و مربیان باشگاهها وارد تیم می شود انگیزه خود را  از دست می دهد و فوتبال را کنار می گذارد.

وی می گوید: مشکل دیگر فوتبال ما آلوده شدن محیط ورزشگاهها در برهه ای از زمان بود که خانواده ها برای رفتن فرزندانشان به ورزشگاهها رغبتی از خود نشان ندادند.وقتی خانواده به میدان رفت و فحش  شنید طبیعی است که دیگر فرزند خود را به میدان نفرستد البته این تنها مخصوص تبریز نبود و در سایر شهرها هم وجود داشت.

در تبریز الان متاسفانه بومی گرایی وجود ندارد. چه کسی می گوید سطح فوتبالی بازیکنان فعلی در تبریز پایین تر از بازیکنان لیگ برتر و یک است.

کجا رفت تیم های ایدم , کمپیدرو . الان چرا احد شتربانی ها را نمی بینیم.

اگر تربیت بدنی و ششگلانی این ها را ببیند موفق خواهیم شد. البته موفقیت یکساله نیست.

مربی که با خود بازیکن می آورد و ده پانزده بازیکن با اتوبوس به تبریز آورد از هر بازیکن نزدیک پنجاه درصد مبلغ قرارداد را می گرفت.

باید از مدرسه فوتبال شروع کنیم و در سن شانزده با آنها قرارداد چندین ساله ببندیم و

الان در میدان های تبریز بازیکنان خوبی هستند که کسی سراغ آنها نمی گیرد.