باشگاه تراکتور برنامه ای برای هواداران ندارد

این جمله ممکن است مخالفان و موافقانی داشته باشد که هرکدام با دلایلی به دفاع از نظر خود بپردازند.

اما آنچه که برای هر ناظر بی طرفی ملموس است عدم  وجود انگیزه و اراده کافی در باشگاه برای ارتباط با بدنه هواداران تراکتورسازی می باشد.

صحبت از جلسات صمیمانه با لیدر و خبرنگار هوادارار و مسئول بهمان سایت هواداری و یا حتی مدیران و اعضای عادی کانون هواداران نیست.

صحبت از افرادی است که بدون هیچ چشمداشت و یا انتظاری از باشگاه فقط به استادیوم می آیند و تیم خود را تشویق می کنند

تراکتورسازی به نظر می رسد در گرداب اعمال نظرات گروه اولی که نام برده شد گیرافتاده باشد. چرا که نظرات و عقاید این گروه بر خلاف گروه دوم همواره بر تصمیمات مدیران باشگاه سایه افکنده است.

البته این امر مشتبه نشود. افراد گروه اول هم هوادار محسوب می شوند اما به هزار و یک دلیل نه نماینده و نه وکیل قاطبه هواداران به حساب نمی آیند.

بدنه هواداران تراکتورسازی تبریز باید با استفاده از عنصر رسانه تغذیه خبری شوند. باید با استفاده از ابزار رسانه آنها را تشویق و تهییج نمایند که به ورزشگاه بیایند.

مسئولان و دوستداران تراکتورسازی این را بدانند که بهترین مربی و بهترین بازکنان هم بدون حضور هوادار قادر به نتیجه گیری مستمر برای تیم نیستند.

استیل آذین میلیاردی و کهکشانی که یادمان نرفته است.

نتیجه گیری: مدیران تراکتور باید حلقه های پاره شده باشگاه با بدنه واقعی هواداری را دوباره وصل کنند باید ا تجربیات سالهای گذشته استفاده کنند