زن دهیاری که مردم روستایش را از یاد نبرد!

اهالی روستا بعد از سیل هفته گذشته که ۲۶۷ خانه روستاییشان را بر سرشان ویران کرد تازه متوجه ماجرا شدند.  معصومه طباطبایی سن زیادی هم ندارد، ۳۶ ساله است و پنج سال هست که دهیار روستای سینجان است. روستایشان در جاده چالوس واقع است و او حدس می زد که روزی ممکن است این مقدار ناچیز بیمه، روستاییان را جان دوباره ای بخشد. آخر این سیل سهمگین خسارات جانی و مالی زیادی بر مردم روستایشان تحمیل کرده و حتی جان ۵ نفر از اهالی روستا را هم گرفت است. جالب است بدانید که او این اقدام را نه از روی توصیه مقامات بالاتر، بلکه فقط و فقط به خاطر وجدان بیدار خویش انجام داده است.
معصومه طباطبایی درباره این اقدام می گوید : «برای بیمه‌کردن خانه‌های روستا مبلغ چهار میلیون و پنج‌ هزار تومان از محل بودجه دهیاری روستا هزینه کردم و با خودم گفتم اگر اهالی راضی بودند، این ١۵ هزار تومان را پرداخت می‌کنند اگر هم نکردند اشکال ندارد چون به‌هرحال بخشی از وظیفه دهیاری طبق قانون، ارائه خدمات به اهالی روستاست و درواقع چون پول دهیاری برای رفاه مردم روستاست و قوانین هم این اجازه را به دهیاران می‌دهد من این کار را انجام دادم. برای بیمه‌کردن خانه‌ها هم کسی به من پیشنهاد نداد و تنها وقتی برگ بیمه و مبلغ آن را که برای یک سال فقط ١۵ هزار تومان بود دیدم، کنجکاو شدم که آن را در روستا اجرا کنم. بسیاری از اهالی روستا هم تا همین روزهای اخیر که سیل آمد نمی‌دانستند خانه‌هایشان بیمه حوادث است و می‌توانند خسارت آن را دریافت کنند.»
و حالا مردم روستا قدردان زنی هستند که مثل بعضی ها نبوده که از مسئولیت، فقط و فقط به مقام و پست و حقوقش دل خوش می کنند و خیلی موقع ها یادشان می رود که دستان تکیده چه مردم زحمتکشی آنان را به این مسئولیت رسانده است!!
کاش یاد بگیریم وسعت روح بلند انسان‌ها زن و مرد نمی‌شناسد. براستی دستان این زن بلند همت را که زندگی و از همه مهتر امید را به اهالی روستا سیجان بخشید باید بوسید.
کاش یاد بگیریم که زدودن غبار غم و ناراحتی از چهره مردم بزرگترین هدیه ای است که به مسئولان کشور ما  داده شده به شرط آن که قدرش را بدانند.
کاش این جمله شهید بهشتی را هیچگاه از یاد نبریم که: « ما شیفتگاه خدمتیم، نه تشنگاه قدرت»

منبع: دانا