برسد بدست آقایان آجرلو و قلعه نویی

 تیمی که پیروزیهایش غرور می آفریند و شکست های هر چند کم شمارش دیدگان بیشماری را بی خواب می کند.شاید بیراه نباشد اگر گفته شود در مقطع کنونی و با وجود مشقات فراوان اقتصادی زندگی، این تیم یکی از معدودترین دلخوشیهای مردم این دیار است، هر چند بنا نیست تلاش های دو تیم دوست داشتنی و غیرتمند ماشین سازی و گسترش فولاد را نادیده بگیریم.

اما این تیم قهرمان، علی رغم بهره بردن از مدیریت سرداری کاربلد و کارکشته و مربیگری پرافتخارترین و مدیرترین سرمربی ایران عملکرد مثبتی در فصل ورزشی امسال و دردو لیگ حذفی و برتر داشته است، چند وقتی است که دچار نوعی بیماری پنهان شده است : بیماری جستجوی دشمن خارجی و دست های پشت پرده!

اشتباه برداشت نشود. به هیچ عنوان قصد تبرئه سیستم غالب بر ارکان فوتبال را نداریم. هنوز شب کابوس واری که در چند دقیقه دیوارهای آرزوی میلیونها نفر فرو ریخت را فراموش نکرده ایم.هنوز ناداوریهای گذشته را هضم نکرده ایم. از طرفی دیگر دهها نمونه بزرگ و کوچک از این ناعدالتی دائم در حق تیم های دیگر لیگ را مشاهده کرده ایم.

هنوز هم که هنوز است هیچ کس نمی داند قصه آب های الوده و دستهای آلوده ای که کارت به کارت می کنند کجا مهر سکوت خورد! هنوز کسی چرایی اظهار نظر دست اندر کار رنگی فدراسیون را  درک نکرده است! تمامی اذهان بیدار فوتبال از آنالیز صحنه ویدیو چک در بازی فوتبال عاجز مانده اند. همه این ها  را می بینند و همه می دانند.

قصد تبرئه فدراسیون در برنامه ریزی اشتباه، حداقل ناعدلانه، در حق تراکتورسازی را نداریم چون به نیکی می دانیم که تیم صدرنشین با خیالی راحت و مثل فرزند نورچشمی با آگاهی ار بقیه نتایج بازی انجام می دهد.

اما : اگر فرصتی داشتید به این موضوع بیندیشید که چرا تیم باصلابت نیم فصل اول ، این چنین گامهایش لرزان شده است؟ چرا تیمی که سالهای پیش تبریز را خوفناکترین محل کسب امتیاز کرده بود امسال در شهر خود این چنین آسان امتیاز می دهد؟ تیمی با این بازیکنان بزرگ و این کادر فنی فهیم چرا استقلال را در تهران می برد اما در تبریز از پس صنعت نفت و ماشین سازی بر نمی آید.

چرا تیم در مقابل حریفان قدرتمندتر روانتر بازی می کند. لطفا امتیازات از دست رفته بازی صنعت نفت، ماشین سازی و سپاهان را به جمع امتیازات خود اضافه کنید و جدول را دیگربار مطالعه فرمایید.

کسی پاسخ دهد بازیکنی که باید صد در صد حواسش به بازی پیش رو باشد چرا در فضای مجازی مشغول کری خوانی به حریف و خط و نشان کشیدن به ارکانی است که فرسنگ ها با جایگاه او فاصله دارد.

چرا بازیکنان به این باور رسیده اند که نتایج از قبل مهندسی شده است و در نتیجه چنین نا امید و پرخاشگر به بازی می پردازند ، بازی با سپاهان را دست های پشت پرده مهندسی کردند؟ نه! دست های پشت پرده وقتی فعال می شوند که تراکتور با صلابت قدم برندارد که در اینصورت برای افتادنش نیازی به دست نیست یک نسیم آرام، یک اظهار نظر رنگی غیر مسئولانه، یک برنامه ریزی زیرکانه مرموز هم می تواند از پس آن برآید.گمان نمی کنید که اگر ۷ امتیاز مذکور در کیسه تراکتور سازی بود الان صدرنشین از اینکه بعد از ما بازی می کند استرس داشت؟

کسی پاسخ دهد چرا این تیم قوی باید با این اعتراضات به حق، اما غیر حرفه ای، از قامت تیمی مبارز و حق ستان به تیمی معترض و بهانه گیر تبدیل شود. قرار نیست این نماد غرور نماد بهانه تراشی و لرزش باشد.

 عزیزان ما در یک جبهه در فینال حضور داریم و در جبهه ای دیگر صدای نفس هایمان گوش صدرنشین را آزار می دهد، چرا باید تمامی مشکلات درون تیمی و کلان خود را کنار گزارده و با لنز بدبینی ، تصویر کودک بهانه گیری از تیم ارائه دهیم که می خواهد با اعتراض و گریه حق خود را بستاند.باید  این قلعه غرور را طوری آماده کنیم که هم با حریف بجنگد هم با سیستم، و اینکار شدنی است.

کاپیتان متعصب و دوست داشتنی تیم چنان در اندیشه ناداوریها و بازی نا آمده با صدرنشین فرو رفته است که چنان فرماندهی شجاع اما بی تاکتیک به قلب دشمن می زند و لشکری را بی امیر می کند.

سرمربی پر افتخار تیم مشکلات فراوان( البته بعضی اوقات قابل درک) تیم را مشاهده می کند اما چنان جو خودساخته بر او  مستولی شده است که به جای رفع مشکلات در صدد اقامه دعوای دیگر است. عزیزان مردم چنان سرمربی محبوب خود را قبول دارند که دوست دارند همیشه چهره آرام او را با خنده در ذهن داشته باشند، سرمربی که در محاسباتش اشتباهات داوران و برنامه ریزی ضعیف را هم لحاظ می کند!

عزیزان به احترام همین مردم غیرتمند و محجوب و این تیم سرفراز اندکی در خودمان فرو رویم ، نقص ها و عیوب خودمان را رفع کنیم، آنقدر باصلابت بازی کنیم که اشتباه داور گزندی به آن نرساند، طوری بازی نکنیم که گرفتار بازی روانی ارکان سیستم فوتبالی شویم که قدرتش بر تیمی مضطرب و نگران می چربد اما بر تیمی شجاع، جنگجو والبته خونسرد هرگز.

شما را دوست داریم، زحمات شما را ارج می نهیم، بر غیرت همه بازیکنان سربلند تیم درود می فرستیم، اما لطفا غرور این مردم عاشق تراکتور را  در میدان حفظ کنید نه در رسانه و نامه و اعتراض.

* رضا عالش زاده – یکی از علاقمندان بسیار عادی تیم تراکتورسازی

——————————————-