رسانه و خطر تبدیل شدن به ابزار دلالی/ بادنمای قدرت و سوگیری رسانه ای

اما از سنوات گذشته معدود رسانه هایی که با ارتزاق از حمایت های خاص و بهره مندی از هبه ها و سفارشات برخی مدیران، تبدیل به بنگاه تبلیغاتی چپ و راست شده اند همواره به دنبال ماهیگیری از آب گل آلود بوده اند.

اینچنین معدود رسانه هایی که سمت و سوی حرکت رسانه ای آن توسط بادنمای قدرت و ثروت مشخص می شود همواره بدون در نظر گرفتن منافع استان و شهر در راستای منفعت مالی صرف خود حرکت نموده اند.

جایگاه و پایگاه مردمی و حرفه ای یک رسانه بر اساس توانمندی مدیر آن رسانه در تلکیدن و کسب درآمد مشروع و غیر مشروع نیست بلکه در بیان بدون کم و کاست و گزینش نشده واقعیات مستتر است.

چه بسیار بوده اند رسانه های پولداری که اخلاق و شرافت و وجدان را با پول معاوضه کرده اند و چه بسیار رسانه هایی که می نویسند و اخلاق و شرافت حرفه ای و وجدان کاری را در خروجی اخبار و سمت گیری جریان خبری خود مد نظر قرار می دهند.

از نظر مالکان رسانه هایی که کسب درآمد اولویت اول آنها است هر چند به صراحت این مطلب را عنوان نکنند، رسانه بیش از آنکه در خدمت «بیان واقعیت» باشد، در جهت «ساختن و پرداختن واقعیت»، عوام فریبی، منفی گرایی، بی اخلاقی و جنجال آفرینی حرکت می کنند.

اگر در رسانه  شهرت حرفه‌ای  و  جذب مخاطب  رمز و راز موفقیت است اما یادمان نرود که دو ضد ارزش منفی گرایی و جنجال آفرینی در نزد برخی رسانه ای ها، ارزش رسانه ای محسوب می شود اما همین منفی گرایی، عوام گرایی و جنجال آفرینی ها و بی اخلاقی ها به زیر پاگذاشتن اخلاق و بداخلاقی حرفه‌ای منتهی می شود.

صداقت ، عدالت ، سرعت و شجاعت چهار رکن اصلی تاثیرگذار در فعالیت رسانه است لذا رسانه ها در راستای ارتقای کیفی رسانه ای خود ملزم به رعایت و حفظ ارکان فوق در فضای رسانه ای خود می باشند.

یادمان نرود باید تغییر را از خود شروع کنیم، تغییری به سمت بهتر شدن و برگرفته از افکار عمومی جامعه. زیراافکار عمومی نیز بهترین مدل برون داده خود را در رسانه تجلی می نمایند. نگاهی به نظرسنجی ها و نظرات تایید نشده رسانه نیز مبین این موضوع است.

صداقت در عینیت بخشی وقایع نقش اساسی دارد و از وجود شرافت حرفه ای نشان و آدرس می دهد و ما رسانه ای ها با رعایت صداقت در تحلیل اخبار و محتوا مبتنی بر عدالت میتوانیم علاوه بر نتیجه گیری مثبت سبب افزایش سرعت انتقال اطلاعات و شویم .

سو دهی، سوگیری، جنجال آفرینی، استفاده از رسانه به عنوان ابزار فشار و اهرم باج گیری و باج خواهی نکوهیده و ناپسند است و هرچند شاید رسانه ای در کوتاه مدت با این اهرم ها به منافع مادی دست یابد اما اعتبار منبع و آبروی حرفه ای خود را در درازمدت از دست خواهد داد.

مدیریت هر شهر و استان با کمک خبرنگاران و مدیران رسانه های فرصت شناس و نه فرصت طلب، توان حرکت به سمت توسعه و تعالی را دارد به شرطی که رسانه، رسانه اخلاقی باشد نه رسانه ی دلالی.

جامعه رسانه ای آذربایجان شرقی نیز در طول سالیان اخیر با مد نظر قرار دادن سمت گیریها و عیان شدن بی اخلاقی های برخی رسانه، همواره فاصله خود با مدیر آن رسانه بخصوص را حفظ کرده و از او تبری جسته است.