پیشنهاد عضو شورای اسلامی شهر تبریز برای حل معضل کارتن خواب ها

عضو شورای شهر تبریز گفت: در جلسه کمیسیون فرهنگی مطلبی را پیشنهاد دادم که شاید به مذاق برخی از آقایان خوش نیامد! وقتی بحث کمک به تیم تراکتور سازی مطرح می شود همه با اشتیاق از آن حمایت و دفاع می نمایند.
علی شیاری  در گفتگو با خبرنگار پژوهان در خصوص معضل کارتن خواب های تبریز گفت: چندی پیش در جلسه ی کمیسیون فرهنگی که با حضور مسئولین ذیربط از جمله سازمان بهزیستی، پلیس مبارزه با مواد مخدر،کمیته امداد؛ اداره ورزش و جوانان و غیره برگزار شد، بحث جدی در این مورد پدیده کارتن خوابی و معتادان را مطرح کردیم.
وی خاطرنشان کرد: تمام این مسایل نهایتا به بودجه ختم می شود، متولی مشخصی برای این موضوع در نظر گرفته نشده است! بودجه سازمان های مرتبط با این پدیده نیز محدود می باشد،بنده پیشنهادی را ارایه کردم مبنی بر اینکه ابتدا باید امکانات موجود در این زمینه را شناسایی کنیم، سپس به نهادهای ذیربط مراجعه کرده و امکانات و پتانسیل های آنها را بسنجیم،در صورت نبود امکانات، از طریق شورای شهر و شهرداری اقدام کنیم، چرا که این افراد جزو شهروندان شهر تبریز می باشند،همانطوری که ما در تمامی حوزه ها ورود پیدا می کنیم این حوزه نیز جزو حوزه هایی می باشد که شهرداری باید ورود پیدا کند.
وی تاکید کرد: کلیه نهاد و سازمان های ذیربط وظایف معینی دارند، هر سازمان یا نهادی بر حسب شرح وظایف و همچنین امکاناتی که متناسب با شرح وظایف در اختیار دارد باید در این مسئله ورود پیدا کنند، جمع آوری معتادان و کارتن خواب ها بر عهده نیروی انتظامی می باشد،متولی اصلی نگهداری این افراد نیز اداره بهزیستی است،ولی بهزیستی در این مورد توان محدودی دارد و نیازمند همکاری و همفکری سایر سازمان های ذیربط نیز می باشد.
 عضو شورای شهر تبریز متذکر شد: بنده در جلسه کمیسیون فرهنگی مطلبی را پیشنهاد دادم که شاید به مذاق برخی از آقایان خوش نیامد! وقتی بحث کمک به تیم تراکتور سازی مطرح می شود همه با اشتیاق از آن حمایت و دفاع می نمایند! ولی زمانی که بحث کارتن خوابی و اعتیاد مطرح می شود، نه تنها حمایتی نمی شود، بلکه این بحث را بحثی اضافه برشمرده که آن را خارج از وظایف شورای شهر می دانند! به نوعی اکثریت از این بحث شانه خالی می کنند!
وی در ادامه گفت: به طور کلی خروجی بحث این بود که ما بصورت مقطعی در چند جای شهر گرمخانه احداث کنیم، و در بودجه ای که هفته پیش نهایی شد ما در بودجه برخی مناطق آوردیم که هر منطقه متناسب با شرایط محیطی خاص خود اقدام به احداث گرم خانه نماید،به علت محدودیت بودجه برخی مناطق فقط در چند منطقه احداث گرم خانه گنجانده شد.
احداث چهار گرمخانه برای کارتن خواب های تبریز
شیاری گفت: ما باید معتادان و کارتن خوابان هر منطقه را در منطقه خاص خود سامان دهی کنیم و اینطور نباشد که معتادان سایر مناطق را به مکانی دیگر انتقال دهیم چون این امر سبب اعتراض مردم آن منطقه می شود، لذا ما نیازمند یک کار همگانی در این زمینه هستیم، شهرداری به زودی اقدام به احداث چهار گرم خانه خواهد نمود، البته این اقدام شهرداری نباید به منزله سلب مسئولیت از سایر سازمان ها تداعی شود،آن ها نیز باید اقدامات خود در این زمینه را انجام دهند.
وی افزود: این کار باید بر اساس موقعیت یابی و محیط اجتماعی صورت پذیرد، چون همه این اقدامات مقطعی بوده و به عنوان مسکّن می باشد،ما نیازمند اقدامات ریشه ای در این زمینه هستیم، افزایش تعداد گرم خانه ها نیز نباید به عنوان اقدامی مثبت در طول سال تداعی شود، احداث گرم خانه صرفا برای رهایی موقت افراد از وضعیت موجود است،ما باید در فکر مداوا و بازگشت این افراد به چرخه زندگی باشیم.
 عضو شورای شهر تبریز با اعلام اینکه متاسفانه دیدی که در جامعه ما به یک فرد معتاد وجود دارد نگاه مثبتی نیست، اظهار کرد: پذیرش اجتماعی این افراد نیز پس از مداوا و بازگشت به چرخه زندگی، مخصوصا در بحث اشتغال با مشکلاتی روبرو است،این پدیده نیازمند فرهنگ سازی در سطح جامعه است.
وی آمار های این معضل اجتماعی را تکان دهنده برشمرد و گفت: در جلسه اخیر کمیسیون فرهنگی آمار های متفاوتی مطرح شد، متاسفانه آمار جامعی نیز در این خصوص وجود ندارد.
وی با اشاره به نقش مردم و سازمان های مردم نهاد در این خصوص اعلام کرد: فرهنگ سازی وظیفه عمده ی سازمان های مردم نهاد کاهش این پدیده اجتماعی است،فرهنگ سازی در دو حوزه؛ حوزه اول نسبت به رجوع افراد به اینگونه مسائل و حوزه دوم مربوط به پذیرش مجدد و عدم طرد افرادی که موفق به بازگشت به چرخه زندگی شده ان، راهکار اساسی برای کاهش پدیده کارتن خوابی است.
شیاری در خاتمه تاکید کرد: وظایف رسانه ها نیز همانند سازمان های مردم نهاد در این حوزه می تواند موثر واقع شود، همانطور که وظیفه ذاتی رسانه ها بصیرت دهی به جامعه در حوزه های مختلف می باشد، احساس من این است جامعه نسبت به این پدیده شوم شناختی ندارد، لذا تقاضای بنده از رسانه ها این است که در این زمینه وقت و هزینه زیادی صرف نمایند، در عین حالی که فشار می آورند بر مسئولین مختلف این معضل را فراموش نکنند و در آگاهی و شناخت جامعه نسبت به این معضل قدم های مثبتی را بردارند.