پزشکیان: ائتلاف لاریجانی و عارف بعید است

به گزارش ایسنا مسعود پزشکیان در مورد گزینه‌های مطرح برای هیات رئیسه مجلس دهم گفت: با توجه به اینکه هنوز اطلاعاتی در مورد گرایشات سیاسی منتخبات مجلس دهم ندارم، پیش بینی در مورد ترکیب هیات رئیسه برای بنده زود و غیر کارشناسی است چون این کار منوط به شناخت از این افراد و آگاهی از دیدگاه‌های آنها است.

اهم سخنان وی به شرح زیر است:

** تعداد افرادی که برای هیات رئیسه کاندیدا شده‌اند کم نیست اما من نمی‌دانم که چقدر آنها جدی هستند.

*{با اشاره به کاندیداتوری‌اش برای نایب رئیسی مجلس} بنده هیچ گاه به دنبال این بحث‌ها نبودم و تنها دو بار برای عضویت در هیات رئیسه آن هم به خواست و انتظار دوستان و علی رغم میل باطنی کاندیدا شدم، هیچ گاه هم لابی نکردم چون آزاد و مستقل بودن از همه چیز مهم‌تر است. اینکه همواره از حق دفاع شود، حقی که ممکن است مربوط به دولت ، مردم و یا مقابل هر کدام از آنها باشد.

**وقتی فرد وابسته به جایی باشد ممکن است به دلیل آن وابستگی عیب‌ها و مشکلات را نبیند و مجبور به تعریف صرف شود. حال اینکه وقتی فرد آزادانه نگاه ‌کند، نظراتش نیز براساس حق و بدون واهمه و ملاحظه‌ای مطرح می‌شود. موضوعی که برای من مهم تر از داشتن پستی است.

**مردم با آرای‌شان در انتخابات بخصوص در تهران این موضوع اعلام کردند این حرف آقایان از پشت تریبون که به نام مردم حرف می‌زنند، درست نیست.کما اینکه در تهران تنها ۵۰ درصد در انتخابات حضور پیدا کردند و اگر ۵۰ درصد دیگر در انتخابات حضور پیدا می‌کردند طبیعتاً به این آقایان رای نمی‌دادند. این خود نشان می‌دهد که باید بازنگری در نگاه، رفتار و گفت‌وگوهایمان انجام شود. بنابراین اگر بخواهیم براساس وحدت و همدلی امور کشور را پیش ببریم باید پیام مردم در انتخابات را شنیده و در تمام سطوح عکس العمل مناسب داشته باشیم. علی رغم چنین فضایی نهایتاً انتخاب رئیس در مجلس براساس رای گیری و با لابی انجام می‌شود نه آن چیزی که پیام مردم است. پس باید منتظر ماند تا مشخص شود قرار است چه اتفاقی بیفتد.

*{ در مورد احتمال ائتلاف لاریجانی و عارف برای ریاست مجلس دهم } این افراد هر دو با داشتن توانمندی های خاص خود شانس ریاست دارند. آقای دکتر عارف تجربه مدیریت طولانی، دانشگاه و کار در بالاترین رده دولت دارد، دولتی که در آن زمان طبق آمار و ارقام موفقیت‌هایی داشت و توانست ضمن آرام نگه داشتن بازار، اشتغال و وضعیت رشد اقتصادی و رکود را در وضعیت مناسبی قرار دهد.

** لاریجانی در دو دوره که ریاست مجلس را بر عهده داشت، عملکرد بازتری نسبت به دوره‌های قبلی داشته است. طوری که به اذعان نمایندگان ادوار فضای مجلس در قبل از ریاست آقای لاریجانی بسته بود و نمایندگان قدرت اظهارنظر نداشتند و نمی‌توانستند کاری کنند. آقای دکتر لاریجانی مجلس را از آن شکل بسته و خلع ید شده خارج کرد و نمایندگان توانستند حرف‌هایشان را بزنند. همچنین آقای لاریجانی در مقابل برخی حرف‌ها و فشارها می‌ایستاد که از نکات مثبت عملکرد ایشان است.

** لاریجانی در تصویب برجام نیز نقش بسیار کلیدی را بازی کرد، البته هنوز هم خیلی از منتقدان از برجام با تعابیری همچون قرارداد ترکمنچای نام می‌برند، حرفی که با ولایتمداری تناقض دارد.

** برجام را نهایتاً مقام معظم رهبری تایید کردند. درست است که مجلس برجام را تصویب کرد اما تصمیم گیری و تایید نهایی توسط رهبر انقلاب انجام شد. با این تفاسیر این گونه حرف زدن در مورد برجام متناقض با حرف‌هایی است که این افراد در مورد ولایتمداری و رهبری می‌گویند.

** وقتی برخی برجام را آمریکایی تفسیر می‌کنند یعنی کل نظام را زیر سوال می‌برند که این غیر قابل قبول و متناقض با ادعاهای آن‌هاست.

{* در مورد اینکه لاریجانی و عارف وارد عرصه رقابت و یا ائتلاف می‌شوند یا نه؟} فکر می‌کنم آن‌ها با یکدیگر رقابت خواهند کرد. اگر آن‌ها با یکدیگر صحبت و تفاهم کنند تا وحدت ایجاد شود خیلی خوب است و می‌توان تا آخر کار با وحدت و همدلی جلو برویم، این موضوع ایده آل است اما سوال اساسی این است که اگر هر کدام از این گروه‌ها قدرت پیدا کنند، چه اتفاقی می‌افتد؟

*{ در مجلس دهم در مورد میزان تاثیر انتخاب رئیس مجلس در تعیین روسای کمیسیون‌ها} واقعیت این است که هیچ گاه ساختار مدیریتی ما براساس شایسته سالاری نبوده و براساس کار جناحی و لابی‌ها انجام شده است. تصور می‌کنم که اگر قرار باشد همان راه را طی کنیم، در این دوره نیز شرایط فرق نمی‌کند.  

** براساس تجربه‌ای که از گذشته دارم، تقریباً ائتلاف  بین لاریجانی و عارف را بعید می دانم.

** در مورد ترکیب هیات رئیسه نیز قضاوت خاصی ندارم و احتمالا از هر دو جناح به صورت مساوی در هیات رئیسه حضور خواهند داشت. البته در مورد اعضای هیات رئیسه متغیرهای دیگری همچون زبان، گرایش، قومیت و استان می تواند تاثیرگذار باشد.

** اگر مجلس و دولت ضمن مشخص کردن مشکلات کشور، جهت‌گیری و روش حل مشکلات را تعیین کنند دیگر اختلاف بی‌معنی است چون در این شرایط افراد با هر گرایشی باید براساس روش مشخص شده برای حل مشکلات گام بردارند و دیگر دلیلی برای اختلاف در طی کردن این راه علمی وجود ندارد.

**دعواهای بین دولت و مجلس ناشی از اختلاف سلیقه و ناآگاهی است. این دعواها به خاطر این نیست که کدامیک از جناح‌ها حرف بهتر می‌زنند چون اگر راه را بلد باشیم و هدف را بدانیم مهم نیست چه کسی می‌خواهد کار را اجرایی کند و مهم در درست بودن راه، اولویت ها، نظارت و عمل به آن است. مشکل کار ما این است که این برنامه در مجلس و کمیسیون‌ها وجود ندارد و تنها روزمرگی ها را مدیریت می‌کنیم. مدیریت روزمرگی که برای ما مشکل ایجاد کرده و به خاطر آن دعوای گروهی و جناحی و نه دعوای حل مشکل و اولویت کشور می‌کنیم.

** اگر قرار باشد مجلس دهم راه مجالس گذشته را ادامه دهد طبیعتا مشکلی حل نخواهد شد.  به نظر بنده امکان ندارد ۳۰۰ نفر آدم یک جا باشند و برای صنعت مملکت فکر کنند اما به یک راه حل درست نرسند که این موضوع در بقیه حوزه‌ها هم صدق می‌کنند. اینها همه نشان می‌دهد که هدف و روش رسیدن به آن، انتخاب مسوول و یا نظارت بر عملکرد مسوول به درستی انجام نشده است و نیاز به بازنگری در این چرخه و اصلاح در رفتار داریم تا بتوانیم درستش عمل کنیم.

** آنچه ما از اصلاحات می گوییم حرف عجیب و غریبی نیست. برای رسیدن به هدف باید اصلاح صورت گیرد و راه بدون نقص طی شود چون اگر نقص ها برطرف ‌شود اصلاحات صورت گرفته است.در این دنیا برای هر کاری یک روش علمی وجود دارد وگرنه اینکه قرار باشد به دلیل تعامل با دولت راه غلط دولت را فریاد نزنیم درست نیست.