ضرورت اتحاد و همراهی بین باشگاه تراکتور و هوادارانش

فرهاد فرهادپور:  مهم‌ترین ویژگی باشگاه تراکتور هواداران متعصب‌اش است. تیمی که هیچ جای ایران بدون تماشاگر نیست و برای اولین بار در تاریخ فوتبال ایران در بازی در ورزشگاه آزادی تعداد تماشاگرانش بیشتر از تیم میزبان بود. تماشاگرانی که خیلی وقت‌ها حامی تیم خود بودند، اما بعضی وقت‌ها نیز به تصمیمات مدیران باشگاه و عملکرد بازیکنان خود واکنش نشان داده و انتقاداتی کردند.

اما این اعتراضات از چه زمانی آغاز شد؟

اختلاف اول/ واسیلی بیا- واسیلی بیا

همه چیز از بازی سال ۷۲ تیم تراکتور مقابل ذوب‌آهن آغاز شد. آخرین بازی تراکتور در لیگ سوم آزادگان. سرخپوشان که سال پیش سوم شده بودند، این فصل تا رده هشتمی پایین آمده بودند، اما هواداران تراکتور حامی تیم تراکتور و واسیلی بودند. در این بازی حدود ۱۰۰ تماشاگر شروع به شعار علیه واسیلی کردند. در طول حضور واسیلی در تبریز و حتی در شکست‌های سنگین ۴ بر یک برابر پرسپولیس و ۴ بر صفر مقابل پاس، هیچ تماشاگری به تیم تراکتور و وسیلی تاخت نکرده بود.

تعداد اندک هوادارانی که علیه واسیلی شعار دادند معتقد بودند که واسیلی فصل بعد به ذوب آهن می‌رود. در آن فصل اختلاف واسیلی و باشگاه تراکتور تا جایی پیش رفت که وسط مسابقات مربی رومانیایی برای تعطیلات سال نو میلادی به کشورش بازگشته و تیم تراکتور را چند بازی تنها گذاشته بود.

واسیلی به ذوب آهن نرفته و به کشورش بازگشت اما تراکتور با مربی دیگری از کشور رومانی ” یوان دیمیترو” به لیگ پایین‌تر سقوط کرد. شعار واسیلی بیا واسیلی بیا در سکوها روز به روز بلندتر شنیده می‌شد. مدیرعامل وقت تیم تراکتور ترجیح داد همچنان مقابل تماشاگران تراکتور مقاومت کند.

بازگشت واسیلی گوجا

اوایل سال ۷۴ کاظم امانی به عنوان مدیر باشگاه تراکتور انتخاب شد. وی که به خوبی از محبوبیت واسیلی بین هواداران مطلع بود مذاکره برای بازگشت واسیلی را آغاز و به نتیجه رساند. بازگشت واسیلی با قهرمانی تیم تراکتور در جام میلز و بازگشت تراکتور به بالاترین سطح فوتبال ایران همراه بود.

اما واسیلی به دلیل عدم تمدید ماموریتش در تبریز از سوی کارخانه تراکتورسازی رومانی، بعد از یک سال تبریز را ترک کرد. شعار واسیلی بیا در این سال‌ها همیشه در ورزشگاه شنیده می‌شد، اما به حدی نبود که بین باشگاه و طرفداران شکافی ایجاد کند.

شروع روند نزولی تراکتور

سال ۷۸ تراکتور با ضیایی به مقام ششم ایران دست یافت که بعد از سومی واسیلی و پنجمی حسین فکری، بالاترین مقام تراکتور بود.

فصل ۷۹ اما تراکتور با نتایج ضعیف آغاز کرد. تماشاگران تراکتور با اعتراض به ضیایی خواستار برکنار وی شدند. امانی که در سال‌های گذشته قبل از اعتراض هواداران تغییرات در کادر مربیان ناموفق را کرده بود، این بار فرصت نیافته و پیکان اعتراضات به سمت وی نشانه رفت.

با برکناری ضیایی و استعفای امانی، سرخوش به عنوان مدیر عامل باشگاه تراکتور و بنا به توصیه فائقی نفر دوم ورزش ایران در آن روزها، رضا وطن‌خواه به عنوان سرمربی تراکتور انتخاب شد. اما تراکتور در سراشیبی سقوط قرار گرفته و در نهایت در پایان فصل در رده آخر قرار گرفت.

شروع لیگ برتر قرار بود با ۱۲ تیم باشد، اما فائقی برای اینکه تیم تراکتور در لیگ برتر باشد از نفوذ خود استفاده و تعداد تیم‌های لیگ برتر به ۱۴ تیم افزایش و دو تیم سقوط کرده که یکی تراکتور بود، فرصت حضور در لیگ برتر را یافتند.

تراکتور با محمود یاوری در نیم فصل اول و احد شیخ لاری در نیم فصل دوم لیگ برتر نتایج خوبی کسب نکرده و به لیگ دسته یک سقوط کردند.

بزرگترین تقابل هواداران و باشگاه

بزرگترین تقابل هواداران تراکتور با مسوولان این تیم به زمستان سال ۱۳۸۲ بازمی‌گردد. نیم فصل اول لیگ دسته یک تراکتور نتایج بدی هم نگرفته بود، اما تساوی‌های پرشمار این تیم سبب شد که واسیلی گوجا افسانه‌ای از هدایت این تیم برکنار شود.

اما هواداران تیم تراکتور به حمایت از واسیلی برخواسته و در بازی‌های خانگی بر علیه مدیران تراکتور شعار دادند.

ابراهیم قاسم‌پور که برای هدایت تراکتور به تبریز آمده و به توافق هم رسیده بود، وقتی جو را علیه تیم داد بدون حتی یک بازی مربیگری تراکتور را ترک کرد و حمید علی‌دوستی سرمربی تراکتور شد.

اختلافات تراکتور و هوادارانش در این فصل تا جایی پیش رفت که باشگاه تراکتور تهدید کرد در صورت تداوم اعتراضات بازی‌های خود را در ورزشگاه اختصاصی و بدون تماشاگر برگزار خواهد کرد. فصلی پرحاشیه که به صعود تراکتور به لیگ برتر منجر نشد.

لیگ برتر

در سال‌های ابتدایی حضور تیم تراکتور در لیگ برتر اعتراضی از سوی هواداران تراکتور صورت نگرفت. اما در بازی تراکتور با سایپا اعتراض به بازیکنان تراکتور توسط تماشاگران این تیم، موجب انتقاد از تماشاگران و گریه مایلی‌کهن در کنفرانس مربیان شد.

اوج اعتراضات را می‌توان در زمان مجید جلالی عنوان کرد. با وجود نتایج نسبتا قابل قبول جلالی، هواداران خواستار بازگشت تونی اولیویرا بودند و کار تا جایی پیش رفت که در یکی از بازی‌های تراکتور، زمانی که تیم حریف به گل دست یافت تماشاگران تراکتور تیم حریف را تشویق کردند که امری کم سابقه در فوتبال تبریز بود. در نهایت تحت همین فشار مجید جلالی استعفا و تونی به تراکتور بازگشت.

دستاورد این تغییر قهرمانی تراکتور در جام حذفی بود که بعضی‌ها معتقد هستند مجید جلالی در این قهرمانی تراکتور بدون سهم نبود و نیمی از راه جام حذفی با جلالی طی شده بود.

اعتراض به مالک جدید

در زمان مالکیت تیم تراکتور توسط زنوزی در ۳ سال اول به دلیل بازیکنان مطرحی که تراکتور جذب کرده بود، این تیم مورد حمایت هواداران قرار داشت، حتی با وجود اینکه رتبه‌های تیم از چهارمی بالاتر نرفت.

حضور مربیان سرشناسی چون جان توشاک و مصطفی دنیزلی در تراکتور دستاورد بزرگی به همراه نداشته و در نهایت تراکتور دومین قهرمانی جام حذفی را با ساکت الهامی تجربه کرد.

هواداران تراکتور به حضور منصوریان در این تیم واکنش مثبتی نشان ندادند، اما به دلیل عدم حضور تماشاگران در ورزشگاه به دلیل ویروس کرونا این اعتراضات بیشتر در فضای مجازی محدود شد.

کاهش بودجه باشگاه تراکتور و توافق با فراز کمالوند به عنوان سرمربی، اعتراضات هواداران به زنوزی مالک باشگاه را به همراه داشت. تجمع در بنیان دیزل و حضور اعتراضی هواداران در باشگاه  به استعفای نظمی و فراز کمالوند منجر گردید و فیروز کریمی به عنوان سرمربی تراکتور معرفی شد.

عملکرد یک برد و ۳ باخت در تراکتور استعفای کریمی را به همراه داشته و مدیران باشگاه تراکتور با سولدو کروات به توافق رسیدند. روند نزولی تراکتور با این مربی شتاب بیشتری گرفت اما خوش شانسی تراکتوری‌ها نتایج ضعیف نفت مسجد سیلمان، فجر سپاسی شیراز و شهرخودرو مشهد بود. در نهایت ساغلام به عنوان سرمربی تراکتور انتخاب و این تیم را به ثبات نتایج رساند و تراکتور از خطر سقوط رهایی یافت.

در حالی که عنوان می‌شد باشگاه تراکتور با ساغلام برای فصل بعد به توافق و حتی در برنامه موج ورزش شبکه سهند، ۹۹/۹۹ درصد ساغلام مربی تراکتور معرفی شد اما در نهایت قربان بردیف به عنوان   گزینه  اصلی باشگاه تراکتور معرفی و طبق شنیده‌های توافق اولیه هم صورت گرفته است.

انتخابی که با واکنش منفی اکثریت هواداران تراکتور مواجه شده و در صفحه این مربی در فضای مجازی رفته و خواستار لغو آمدنش به تیم تراکتور شدند. هر چند تعدادی هم از وی استقبال و کارنامه بردیف را سنگین‌تر از کارنامه ساغلام دانستند.

قربان بردیف شاید متفاوت‌ترین دوره مربیگری خود را در تراکتور تجربه کند. وی علاوه بر حریف مقابل باید با نتایجش رضایت هواداران تراکتور را نیز کسب کند. هوادارانی که نشان دادند به سختی به مربی جدیدی اعتماد می‌کنند، اما وقتی دل به آن مربی بسپارند، تا آخر ازش حمایت خواهند کرد.