مقصر آسفالتهای ترکیده و چاله های کوچک

وضعیت خیابان های شهر تبریز یکی از موضوعاتی که همواره در بین شهروندان این شهر مطرح بوده است.

هر سال و  به ویژه در زمستان چاله هایی در خیابان های شهر پدیدار می گردد و شهرداری به اصطلاح با لکه گیری اقدام به پر کردن این چاله ها می نماید. برخی شهروندان شهرداری را مسبب این می دانند و همه تقصیرات را متوجه شهرداری می دانند. ولی شهرداری جدا مقصر است؟

از ظاهر امر پیداست که شهرهای سردتر نسبت به شهرهای گرمتر معمولا چاله ها و ترک های بیشتری در آسفالت خود دارند.

یکی از مهم ترین دلایل این امر چرخه های یخ زدگی و ذوب می باشد. هنگامی که آب وارد ترک های آسفالت شده و یخ می زند، منبسط می شود و فشار زیادی به مواد اطراف وارد می کند و باعث ترک بیشتر آن ها می شود. این چرخه در طول زمستان تکرار می شود و به تدریج آسفالت را تخریب می کند. شهرهای سردتر چرخه های یخ زدگی و ذوب مکرر و شدیدتری را تجربه می کنند که این فرآیند را تسریع می بخشد.

همچنین آسفالت به طور طبیعی در برابر رطوبت آسیب پذیر است. در آب و هوای سرد، زمین زیر آسفالت یخ می زند و از زهکشی مناسب آب جلوگیری می کند. این آب محبوس شده همچنین به آسیب ناشی از یخ زدگی و ذوب کمک می کند و آسفالت را نرم می کند و آن را در برابر ترک خوردگی ناشی از فشار ترافیک آسیب پذیرتر می کند.

تا چند سال پیش نمک های ضد یخ برای جلوگیری از لغزندگی استفاده می شد. این نمکها می توانند با آسفالت واکنش نشان داده و آن را ضعیف کرده و مستعد ترک خوردن کنند. خوشبختانه در چند سال اخیر شهرداری در صدد اقداماتی برای جایگزینی نمک بوده است.

از سوی دیگر، جاده های قدیمی تر و آنهایی که با مصالح نامرغوب ساخته شده اند، به طور طبیعی در برابر هر نوع آسیبی، از جمله هوای سرد، آسیب پذیرتر هستند. متأسفانه، مناطق سردتر به دلیل تراکم جمعیت کمتر و بودجه های تاریخی پایین تر نسبت به مناطق گرمتر، اغلب زیرساخت های قدیمی تری دارند.

ضمن آنکه ترافیک سنگین فشار بیشتری به جاده ها وارد می کند که منجر به ایجاد چاله ها و ترک های بیشتر می شود. در حالی که این مورد مختص مناطق سرد نیست، اما می تواند مشکل موجود در آنجا را بدتر کند.

توجه به این نکته مهم است که همه شهرهای سرد دارای جاده های پر از چاله نیستند. روش های صحیح نگهداری، استفاده از مصالح با کیفیت بالا و انتخاب روش های مناسب یخ زدایی می تواند به طور قابل توجهی این مشکل را کاهش دهد. با این حال، درک عوامل موثر به توضیح این موضوع کمک می کند که چرا مناطق سردتر اغلب با این چالش مواجه هستند.

متأسفانه، برای نگهداری و حفظ کیفیت آسفالت شهرها هیچ روش ثابت یا ”بهترینی“  وجود ندارد، زیرا رویکرد بهینه جاده به چندین عامل مانند آب و هوای خاص، بودجه، مصالح موجود و نیروی کار، میزان ترافیک و… وابسته است.

با این وجود با نگهداری پیشگیرانه می توان اقدامات موثری در حفظ آسفالت و کاهش آُیب های آن انجام داد.

با نظارت بر وضعیت آسفالت بویژه در فصل های سرد و ارزیابی منظم سلامت جاده می توان  مشکلات را سریع شناسایی و قبل از بروز آسیب های عمده تعمیرات به موقع انجام شود. به ویژه با درزگیری به موقع ترک های ناشی از سردی هوا و منع نفوذ آب، آسیب های بعدی ناشی از یخ زدگی کاهش می یابد.

همچنین اعمال لایه های جدید آسفالت بر روی جاده های موجود آنها را تقویت می کند و طول عمر آنها را افزایش می دهد. با این وجود این امر به بودجه و برنامه ریزی مداوم نیاز دارد.

فناوری های جدید آسفالت و جاده شهری چیست؟

ترکیب های جدید که نوعی آسفالت مخلوط گرم ن یباشد و  از دمای پایین‌تر تولید استفاده می‌کند و  منجر به کاهش انتشار آلاینده‌ها و احتمالاً افزایش مقاومت آسفالت در برابر چرخه‌های یخ زدگی و ذوب می‌شود. همچنین وصله‌کاری مادون قرمز که در این روش تعمیر آسفالت را از داخل به بیرون گرم می‌کند که باعث ایجاد پیوند قوی‌تر و تعمیر سریع‌تر می‌شود.

اخیراً  نیز بفناوری نوظهور  با چاپ سه بعدی برای تعمیر سریع‌تر و دقیق‌تر چاله‌ها استفاده می‌شود که گران است.  فناوری‌های جدید ممکن است به تحقیقات و پذیرش بیشتری نیاز داشته باشند.

علاوه بر این موارد، با اطمینان از زهکشی مناسب آب از جاده‌ها، مشکلات رطوبت و آسیب‌های ناشی از یخ زدگی و ذوب کاهش می‌یابد.

با آموزش عمومی و تشویق رفتارهای رانندگی مسئولانه در زمستان، آسیب‌های جاده‌ای را به حداقل می رسد.

در نهایت، بهترین رویکرد ترکیبی از اقدامات پیشگیرانه، استفاده استراتژیک از یخ‌زدایی و بررسی فناوری‌های جدید در محدودیت‌های منابع محلی و آب و هوا است. با ارزیابی و تطبیق مداوم روش‌های موجود، مسئولان می‌توانند در طول سال برای جاده‌هایی ایمن‌تر و مقاوم‌تر تلاش کنند.