دو اتفاق مهم فوتبالی / روزهای مدیریت فوتبالی ها بر فوتبال

آی نیوز – علی عباسی – سال ۱۳۹۶ از همان روزهای اولی که شروع شد، سالی پر حادثه ای برای فوتبال آذربایجان شرقی بوده است .

محرومیت های تراکتورسازی و سقوط ماشین سازی به دسته یک هرچند اتفاقات بسیار مهمی بودند اما در این سال حوادث تاثیرگذارتر و مهمتر از این دو رویداد نیز در فوتبال تبریز به وقوع پیوسته است.

بر اساس قانون نانوشته ای که از سالیان گذشته بر فوتبال کشور بخصوص فوتبال تبریز و آذربایجان شرقی حاکم بوده، همواره افراد سیاسی و یا حداقل غیر ورزشی در نتیجه ارتباطاتی که داشته اند سکانداری و مدیریت فوتبال در تیم ها و باشگاههای مختلف را در دست داشته اند.

این افراد هرچند بعد از مدتی با کسب تجربه توانسته اند در برهه هایی نتایج مقطعی در فوتبال و باشگاهداری کسب کنند اما عدم انتخاب مدیران باشگاهها از بین فوتبالی ها و خاک خورده های فوتبال مقوله ای بوده است که همواره پیشکسوتان این ورزش را آزار داده است.

در سوی دیگر هزینه های سنگین مادی و پسرفت عجیب فوتبال در آذربایجان در برهه هایی در نتیجه همین مدیریت غیر فوتبالی ها و یا غیر ورزشی ها بر فوتبال بدست آمده است.

مالک گسترش فوتبال که در چند سال گذشته با ثبات مدیریتی و تزریق بودجه های میلیاردی به ساختارسازی باشگاهی روی آورده بود در تصمیمی هوشنگ نصیرزاده را در سمتی اجرایی در فوتبال قرارداد.

هوشنگ نصیرزاده داور شناخته شده کشورمان است و دارای ۴ مدرک بین‌المللی از فیفا در زمینه مدیریت ساختار تشکیلات فوتبال و اداره باشگاه‌ بوده است.

گسترش فولاد با انتخاب این فرد نشان داد که دوران جدیدی را در تاریخ کوتاه این باشگاه نوپا رقم زده است اگر نصیرزاده بتواند علم و تئوری باشگاهداری و فوتبال حرفه ای را در این باشگاه اجرایی نماید در چند سال آینده این باشگاه نیز به باشگاهی مدرن و باشگاه به معنای واقعی تبدیل می شود.

همچنین در روزهای اخیر بازگشت ماشین سازی تبریز به خانه خود بعد از چند سال آوارگی و دست به دست شدن، اتفاق خوبی بود اما سپردن سکان مدیریتی این باشگاه قدیمی تبریز به دست یک خاک خورده فوتبال اتفاق مبارک و مهمتری نیز بود.

حسین خطیبی فوتبالیست محجوب تبریزی حالا در حال تبدیل شدن به نمادی برای دلسوختگان فوتبال تبریز است.

خطیبی این شانس را دارد که با مدیریت مناسب خود بر قدیمی ترین باشگاه آذربایجان شرقی و تبریز به تصمیم گیران نشان دهد که عدم اعتماد به اهالی واقعی فوتبال در سالیان اخیر استراتژی و سیاست غلطی بوده است که ضربه های جبران ناپذیری به فوتبال باشگاهی و ملی کشورمان زده است.

همانگونه که طب را باید به پزشکان سپرد و سیاست را به سیاسیون، فوتبال نیز باید به اهلش سپرده شود تا نتیجه آن شود که در صنعت فوتبال دیگر بلاد نیز حاصل می شود.