عشق پست مدرن!……….شعر طنز حمید آرش آزاد

  بس که بر مخلص گران آمد غم هجران یار

 لقمه‏اى استیک و پیتزا شد به کامم زهر مار

 گر نیاید از طریق فاکس، پیغام نگار

 ننگ بر من گر خوردم خرچنگ، میگو، خاویار

 همچو «قیس»، آواره‏ىِ صحراى اینترنت شدم

 تا که با «لیلى» شود روزى تماسم بر قرار

 مى‏کنم کوه ایمیل خویش را «فرهاد» وش

 بلکه پیغامى بگیرم از لب «شیرین» یار

 بنده هم چون «شیخ صنعان» رفتم و گارسون‏شدم

 در «کافى‏شاپ»، تا شود راضى ز من ترسا نگار

 در هواى عشق او تا قلب صحراى جنون

 مى‏روم در کوپه‏ى سوپر دولوکسى از قطار

 یار اگر فرمان دهد، جاى کادیلاک و پژو

 مى‏شوم مخلص فداکارانه بر بنزى سوار

 گر رساند یک پیام از او به مخلص این موبایل

 مژدگانى مى‏دهم فى الفور یک میلیون دلار

 آن رقیب بى‏مروت، چون مزاحم مى‏شود

 من هم از ناراحتى هى مى‏کشم جیغ و هوار

 طاقتم از بس که شد از دست این دلدار، طاق

 مى‏شوم آخر ز دستش تا «کانارى» رهسپار

 ترسم آخر با کراوات خودم در «هاید پارک»

 هیکل خود را زنم دار و نمایم انتحار

 یا که خود سوزى کنم یک روز در «هیلتون هتل»

 بى‏خیال گاز و فندک، توى حمّام بخار

 «آرش»! از این عشق درویشى حکایت‏ها بساز